Nijmansfeest

Gerdes schrijft eind 1800 over zijn bezoek aan de school in Halle-Nijman: Van Zelhem uit is er een ongebaandeweg naar de Nijman. Hij gaat door woeste heidestreken en lage moerasgronden. Er is nog niets ontgonnen en huizen of boerderijen staan er niet. Als je aankomt in de Nijman lijkt het, of de wereld ophoudt. Behalve de school, het evangelisatiegebouw en het meesterhuis is er geen huis te bekennen, met uitzondering van een woning, de Stampert genaamd. Verder lijkt het hier het einde van de wereld. Woont hier nog iemand? Jawel, want de school wordt bezocht door ruim 130 leerlingen en die moeten toch ergens vandaan komen. Ze wonen in kleine huisjes en armelijke hutten ergens op de Halse heide of in IJzevoorde. De bewoners uit deze streek waren zeer arm. Ze hebben enig vee in de vorm van een paar geiten en een paar varkens. Soms een koe. die o.a. trekkracht levert. In zo'n buurtschap was geen bakker, slager of kruidenier. Kinderen konden soms niet naar school omdat ze geen kleren hadden waarmee ze voor de dag konden komen. Klompen, laat staan schoenen, ontbraken dikwijls. De dochter van meester Ten Haver verteld: De kinderen komen soms met koude aardappelen op school, de rogge was op. Er kon dus geen brood gebakken worden en men moest wachten tot de nieuwe oogst.
Op 1 april 1873 opende Ds. van Dijk de Christelijke School in Halle Nijman. De eerste leraar was de heer Smit uit het Brabantse Heiningen. Uit een collecte, die 5 gulden opbracht, kocht meester Smit klompen voor de kinderen, zodat ze tenminste met droge voeten op school konden komen. Ook richtte hij een naaikransje op, zodat hij de kinderen van kleding kon voorzien. Uit Westendorp, IJzevoorde, en De Heide stroomden er kinderen binnen om gedegen onderwijs te krijgen. De toeloop was zo groot dat er in 1904 een nieuwe grotere school moest komen. Het geld ervoor werd met dubbeltjes en kwartjes bijeen gespaard. Ouderen kunnen nog vertellen over het vele vrijetijdswerk voor de school. In 1904 vonden de Nijmanners het heel gewoon om met paard en wagen hout en stenen op te halen in Doetinchem voor de nieuwe school. Op 19 februari 1891 stierf meester Smit, die werd opgevolgd door zijn schoonzoon J. ten Have die wegens ziekte zijn functie op 4 mei 1924 moest neerleggen. Zowel meester Smit als meester ten Have hebben een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de school en de bevolking. Van 1 september 1922 tot 1 maart 1927 was Lagerwey hoofd van de school. Inwijding van een lokaaltje in juli 1869. Op 1 april 1873 begint meester Gerrit Smit zijn werk als meister in Halle-Nijman. Het lokaaltje werd uitgebreid door er een school tegenaan te zetten. In 1903 hadden zich 30 nieuwe kinderen opgegeven in plaats van 20, de school werd te klein. Meester ten Have, (die inmiddels hoofd was) ging met een lijst rond bij de ouders. Hij ontving 800 gulden. De rest kwam van vrienden en kennissen. In 1904 werd begonnen met de bouw van de nieuwe school. In 1888 is Jannes ten Have uit Beerta de nieuwe meester. Hij volgde zijn schoonvader meester Smits op en bleef tot 1922 in functie. Meester Lagerwey van 1922 tot 1927 als schoolhoofd. Meester Rijnsent van 1927 tot 1966 als schoolhoofd. J. Rijnsent werd opgevolgd door J. Riepma in 1966. Deze maakte in 1992 gebruik van de v.u.t. regeling. Zijn opvolger is G. Bosgoed. De school gaat na een fusiebespreking met de Basisschool in IJzevoorde door in 1995 als P.C. Basisschool Nijman-IJzevoorde met als directeur Gerrit Bosgoed.

BRON: Streeknieuws Radio Ideaal 19-03-2004 Schoolgebouwtje Halle-Nijman wellicht behouden.

Er is een kleine kans dat de voormalig christelijke school in Halle - Nijman behouden blijft voor het nageslacht. Zonder de bewoners van het buurtschap te veel hoop te geven, heeft burgemeester Henk van der Wende van Zelhem toegezegd dat hij nog enkele mogelijkheden wil bekijken die pleiten voor het behoud van het schooltje. Dat neemt niet weg dat de uiteindelijke beslissing over wat er moet gebeuren met het schooltje bij eigenaar Ruud Schurink ligt. Hij wil het gebouw uit het begin van de twintigste eeuw slopen en er drie woningen voor terug zetten. Volgens berekeningen die hij heeft laten uitvoeren is renovatie van het pand te kostbaar. Het schooltje in Halle-Nijman, dat achter enkele woningen aan de Halle-Nijmanweg ligt, is al decennia niet meer als zodanig in gebruik; nu is het een opslagruimte. De bewoners van het Halle-Nijman vinden het schoolgebouw te kostbaar om te laten slopen. Zij zijn van oordeel dat het pand het gezicht van hun buurtschap is. De burgemeester heeft de bewoners nu toegezegd dat hij een architect naar de staat van het gebouw wil laten kijken.

BRON: Streeknieuws Radio Ideaal 03-05-2004 Toch sloop oude school in Halle-Nijman

De oude dorpsschool in Halle - Nijman heeft zijn langste tijd gehad. Zoveel is na een onderzoek van architect Bert Lamers wel duidelijk geworden. De school renoveren gaat eigenaar Ruud Schurink te veel geld kosten is de opvatting van de architect. Het idee om de voormalig christelijke school in Halle-Nijman te bouwen is ruim een eeuw geleden ontsproten aan het brein van dominee Van Dijk. Daar waar op het platteland de kerk het middelpunt van een leefgemeenschap werd, was dat in Halle-Nijman de dorpsschool. De kern Halle-Nijman ontstond pas nadat de school was gebouwd. De school deed tot het begin van de jaren zestig dienst als zodanig. Daarna werd het een opslagplaats. Ruud Schurink is eigenaar van het gebouw. Hij had aangegeven dat hij de school wilde slopen en er drie woningen wilde bouwen. De inwoners van Halle-Nijman ging dat wat ver. Zij probeerden door middel van een handtekeningenactie in het buurtschap de sloop tegen te houden. Schurink stemde toe in een onderzoek naar de conditie van het gebouw en de commercie, mogelijkheden van appartementen. Architect Bert Lamers heeft inmiddels het onderzoek uitgevoerd en zijn bevindingen op papier gezet.

BRON: De Gelderlander 18-10-2008 Asbest op terrein oude school Nijman.

Halle-Nijman - Komende week doen mannen in witte pakken Halle-Nijman aan. De mannen zullen het asbest verwijderen dat is vrijgekomen bij de sloop van het oude schooltje aan de Halle Nijmanweg. Volgens een brief van de gemeente Bronckhorst aan de bewoners van Halle-Nijman zal er bij het opruimen van het asbest geen gevaar zijn voor de omgeving. Een enkele bewoner maakt zich echter zorgen om veiligheid. De gemeente Bronckhorst stelt in de brief dat het asbest niet in pulp, maar in plaatjes zit, zodat er weinig sprake van verstuiving kan zijn. Bovendien wordt het terrein vochtig gehouden, waarbij de lucht gecontroleerd wordt op asbestdeeltjes. De gemeente gaat er vanuit dat de werkzaamheden een week gaan duren.

Uitstapjes.

Toen in de begin jaren van de buurtvereniging de feestelijk heden op een rij gezet waren kwam de gedachte op om met de buurt op stap te gaan. Wij dachten dat er wel belangstelling zou zijn. Voorde oorlog deed Meester Rijnsent al uitstapjes organiseren voor de schoolkring. De deelnemers waren daar vol lof over. Toen hebben wij op die bewuste vergadering besloten om Meester Rijnsent voorstel te doen om samen de reisjes te organiseren waarbij de Meester onze gids zou zijn. Toen wij Mr. Rijnsent dat kenbaar maakte was alles snel geregeld. De eerste reis ging naar Rotterdam voor een tocht door de haven en de tunnel met de roltrappen ( toen waren roltrappen nog een bezienswaardigheid ) Aan de eerste reis namen ruim tachtig personen deel De Firma Walhof uit Winterswijk was toen één van de grootste tour operators uit die tijd. Walhof had de beschikking over bussen van 45 personen en die waren hier in de buurt niet aanwezig, verschillende jaren hebben wij van hun diensten gebruik gemaakt. Later kwam er in Zelhem ook een bus onderneming onder de naam " de lijster tours " Ook begon toen de G.T.W met het reisprogrmma waardoor er voldoende vervoers mogelijkheden kwamen. De tweede reis ging naar Limburg waaraan 120 personen deelnamen. De reis is prima geslaagd maar wij hebben de volgende reizen op twee verschillende datums georganiseerd. Want u begrijpt wel wanneer je met een gezelschap van 120 mensen ergens gaat koffie drinken of dineren dan duurt dat allemaal veel te lang voor dat deze allemaal weer present zijn. Tegenwoordig is men in de restaurants beter ingesteld op grote groepen dan vroeger. De derde reis ging naar Amsterdam met als hoofd doel een tocht door de grachten en door de haven met tevens een bezoek aan schiphol. (zie foto hierboven) Ook zijn wij naar Den Haag gereisd voor een bezoek aan panorama Mesdag en tevens een bezoek aan madurodam. Ook hebben wij Volendam en Marken bezocht. Een volgende reis ging naar de nieuwe polder met een bezoek aan Dronten en het plaatsje Ens. Men zegt dat die naam ontstaan is door dat iemand na een bezoek aan die streek gezegd heeft : dat is ens maar nooit meer. In Scheveningen hebben wij de pier bezocht en strandwandelingen gemaakt 't was warm weer. U begrijpt allang dat er van de kant van die gezonde mannelijke reisgenoten veel belangstelling was voor al die dames die daar lagen te zonnen, zo erg zelfs dat één van de mannen al kijkend en wandelend over een ander paar zon aanbidders is gestruikeld. Ook is er nog een reis naar Utrecht geweest met als hoofddoel 't spoorwegmuseum. Uiteraard zijn daar meer bezienswaardigheden bezocht. Omdat wij in Holland de meeste bezienswaardigheden hadden bezocht zijn wij over de grens gaan kijken . De eerste tocht die wij organiseerde was naar Köningswinter met een tocht door het Ahr dal naar Altenahr. Ook een tocht naar het Hermanss Denkmall dat in de buurt ligt van Detmold, de geboorte plaats van Prins Bernhard. Ook een tocht door het Sauerland. Vooral de eerste tocht naar Duitsland heeft veel bewondering gekregen, Nederland is ook heel mooi maar zonder bergen. Zolang Meester Rijnsent aan de school verbonden was hebben wij reisjes georganiseerd. Toen Meester Riepma kwam hebben wij dat samen voortgezet tot dat de belangstelling zo ver terug liep dat wij er mee zijn gestopt. De oorzaak van de terugloop was, dat er door de bedrijven reisjes werden georganiseerd en de welstand kwam op een zodanig peil dat veel ingezeten een auto kregen en dan tochten gingen maken. Wat wij nog zeker het vermelden waard vinden is het volgende. Vanaf het begin af dat wij opstap gingen zijn er twee echtparen mee gegaan die woonden dicht bij de Entinkbrug achter Varsseveld. Als wij 's morgens om 5 uur vertrokken dan waren ze al op de fiets naar de Nijman gekomen en 's avonds als we weer terug kwamen dan moesten zij weer op de fiets naar huis, dat hebben ze heel lang vol gehouden. De namen van die doordouwers waren de Fam. Houwer en de Fam. Freriks

Zie ook www.oudzelhem.nl kijk dan bij scholen - Halle-Nijman - klassefoto's en voor de afbraak.